Schnittkes ontheemdheid
Ontheemd, zo voelde Alfred Schnittke zich als Wolga-Duitser van joodse komaf in Sovjet-Rusland. Dat klinkt door in zijn muziek. Van zijn ‘ongebondenheid’ maakte hij zijn kracht: met zijn polystilisme wist hij de wereld te veroveren. Oude muziek, romantiek, neoclassicisme en naoorlogs modernisme: Schnittke zocht en vond de grootste gemene deler. In zijn koorwerken bracht hij zelfs de katholieke en de Russisch-orthodoxe traditie bijeen. De Twaalf boetepsalmen, in 1988 geschreven ter viering van 1000 jaar christendom in Rusland, behoren tot zijn meesterwerken. Intense muziek is het.

De ingetogen Arvo Pärt
De Est Arvo Pärt putte voor zijn Kanon Pokajanen net als Schnittke uit geestelijke teksten. Met zijn deels op het geluid van Russisch klokgelui geïnspireerde ‘tintinnabullistijl’ koos hij een meer ingetogen klank. Zijn in 1990 geschreven The Beatitudes, voor gemengd koor en orgel, daagt het Groot Omroepkoor uit zich van zijn meest verstilde kant te laten horen.