Ontdek
  1. Zoeken
  2. Concerten
  3. Menu
  4. Inloggen
Verbonden sytske en kalle eduardus lee

Verbonden: Sytske en Kalle Rasmussen

di 30 jul 2019 - Tekst: Ronne Theunis

Het Concertgebouw is voor veel mensen een magische plek. In deze rubriek halen bezoekers herinneringen op aan een bijzondere ontmoeting in het gebouw. Sytske en Kalle Rasmussens leren elkaar hier in 2005 kennen tijdens hun bijbaan in de horeca. Tien jaar later geven ze elkaar het jawoord op de plek waar het allemaal begon.

Onderdeel van

Sytske: ‘Op aanraden van twee vriendinnen die bij Het Concertgebouw werkten, solliciteerde ik hier in 2001 naar een horecabaantje. Ik kon meteen beginnen: drie, vier keer per week stond ik in de garderobe of achter de counter in een van de foyers. De hele horecagroep bestond uit zo’n tachtig studenten en elke avond werkten we met een man of veertig. Heel gezellig!’

Kalle: ‘In 2005 kwam ik erbij. Na onze dienst gingen we vaak met z’n allen dansen of de kroeg in: daar is de vonk overgeslagen. Op een van die werkavonden, die we afsloten in Paradiso, fietsten Sytske en ik samen naar huis. Toen hebben we voor het eerst gezoend.’

Sytske: ‘We hebben eerst een paar maanden gedatet’

Sytske: ‘Het hing al een tijdje in de lucht, haha. We hebben eerst een paar maanden gedatet, daarna was het officieel aan. We waren zeker niet het eerste stel in de groep, al die avonden samenwerken – en de kroeg in – schept toch een band. We hoefden er dus ook niet stiekem over te doen. Sterker nog, we lieten ons vaak tegelijk inroosteren zodat we gezellig samen in de garderobe stonden.’

Kalle: ‘In 2008 nam ik ontslag, omdat ik was afgestudeerd, Sytske bleef nog een jaar langer. Mijn laatste dienst was een concert van Cecilia Bartoli. Toen hebben we gevraagd of we samen in de Champagnefoyer mochten staan, zodat we het feestelijk konden afsluiten.’

Sytske: ‘De meeste mensen die afstudeerden namen afscheid van Het Concertgebouw, maar sommigen, zoals de vriendin die mij binnen had gehaald, gingen hier op kantoor werken. Dat kwam later heel goed van pas.’

Kalle: ‘Eind 2013 vroeg ik Sytske ten huwelijk’

Kalle: ‘Eind 2013 vroeg ik Sytske ten huwelijk. Het leek het ons heel gaaf om te trouwen in Het Concertgebouw, een prachtige locatie die ons samen verbindt. Het is geen officiële trouwlocatie, maar dankzij Sytskes vriendin die nu op de afdeling Sales werkt, lukte het toch.’

Sytske: ‘Het lag voor de hand dat zij mijn getuige was, samen met die andere vriendin die hier destijds werkte. Dankzij hen was ik immers ooit bij Het Concertgebouw begonnen. De ceremonie hielden we in de Pleinfoyer, de receptie in de Museumfoyer. Onze trouwfoto’s zijn gemaakt in het Amstelpark, maar we hebben ook een prachtige foto waarop we in de Grote Zaal op het frontbalkon staan, met het podium op de achtergrond. Om hier te komen aanrijden en te worden opgewacht door al onze gasten – onder wie een paar oud-collega’s – was ontzettend mooi.’

Kalle: ‘Vroeger gingen we samen regelmatig naar concerten in Het Concertgebouw, maar tegenwoordig hebben we helaas te weinig tijd voor Mahler of de Matthäus-Passion. Drie jaar geleden werd onze zoon Jonas drie maanden te vroeg geboren. In het ziekenhuis zette de verpleging vaak klassieke muziek voor hem op, dat zou de hersenontwikkeling stimuleren. Toen hij uiteindelijk naar huis mocht, bleven we het nog lang voor hem draaien.’

Sytske: ‘Inmiddels is Jonas een gezonde peuter en luistert hij liever naar kinderliedjes dan naar klassieke muziek. Laatst zijn we voor het eerst met hem naar een kinderconcert in de Koorzaal gegaan. Heel bijzonder om met onze zoon tussen ons in terug te keren naar de plek waar wij elkaar ooit hebben ontmoet.’

Oproep

Heeft u ook een verhaal over een bijzondere ontmoeting in Het Concertgebouw? Stuur een mail met korte toelichting naar magazine@concertgebouw.nl en wie weet staat u een volgende keer in deze rubriek.