Porpora’s antwoord op Händel

In 1733 trok de Napolitaan Nicola Porpora naar Londen, om er op verzoek van een aantal operalievende aristocraten de strijd aan te binden met het operabedrijf van Händel. Italiaanse opera was in de Engelse hoofdstad immens populair, en voor het publiek – ook voor ons! – was die wedijver een zegen, want beide componisten werden uitgedaagd zichzelf te overtreffen. Polifemo is de laatste van Porpora’s Londense opera’s en vertelt het verhaal van de cycloop Polyphemus. De Griekse mythologie bood perfect bronmateriaal voor librettisten die geen zin hadden om vast te zitten aan Bijbelse of historische feiten. Bovendien was er veel ruimte voor magie en bovennatuurlijke effecten.

Fagioli en Cencic in het voetspoor van Farinelli en Senesino

De Londense uitvoeringen van Polifemo waren een doorslaand succes. De London Daily Post had het over de grootste publiekstrekker van het seizoen. Dat lag misschien ook aan het feit dat Polifemo de opera was waarin de beroemde castraat Farinelli zijn Londense debuut maakte. Naast hem maakte Senesino, die andere superster, deel uit van de cast. Met countertenoren Franco Fagioli en Max Emanuel Cencic zijn we ook in het Amsterdamse Concertgebouw van vocaal vuurwerk verzekerd.