John Eliot Gardiner & Brahms

John Eliot Gardiner en het Concertgebouworkest sluiten hun Brahms-cyclus groots af, met alle vier de symfonieën verdeeld over twee avonden – in Amsterdam, Hamburg en Luxemburg. De Britse dirigent ontdoet Brahms’ werken graag van hun soms wat al te serieuze, ‘zware’ imago. Zoals bij de Eerste symfonie. Die ontstond weliswaar na jarenlang zwoegen voor de componist, maar Gardiner spreekt graag over een ‘aansporing om te dansen’ in het werk – en over de steeds weer verspringende, oorkietelende ritmes. En in de Derde symfonie, hoort Gardiner de weerklank van Brahms’ kamermuziek. Hij wijst op de ‘verleidelijke klarinet’ in het eerste deel, en ‘de intimiteit van het gesprek tussen individuele instrumenten’. Zo plaatst de Brit de bekende symfonieën in een heel nieuwe, frisse context. En daar gaat het hem om: een Brahms ‘voor onze tijd’.