Aidan Mikdad speelt Beethoven en Skrjabin

Aidan Mikdad zegt over Beethoven: 'Beethoven is voor mij is een van de allergrootste componist aller tijden. Zijn Derde sonate is aan Haydn opgedragen als respect voor hem als docent. Maar heel anders dan de stijl van Haydn, super spontaan, vol energie en zeer vrij. Vol met de jeugdige geest van Beethoven met overduidelijke kenmerken van zijn vroege periode. Skrjabin’s Zesde sonate is misschien zijn meest donkere. Zelf durfde hij het stuk niet in het openbaar te spelen omdat het bezeten zou zijn door demonische krachten. De droomachtige en verlangende momenten worden vaak onderbroken door duivelse uitbarstingen. Zijn Vers la flamme was origineel een plan voor een elfde sonate. Vers la flamme betekent 'naar de vlam'. Dit was gebaseerd op zijn theorie dat de aarde in een apocalyps van vurige explosies zou eindigen. Dit is te horen met een constante dynamische en emotionele opbouw die naar de vlam leidt.'

Liszt

Mikdad: 'Liszt was een van mijn eerste lievelingscomponisten. Hij stond behalve als componist en pianist ook bekend om zijn geweldige transcripties van andere componisten. Zijn Études d’exécution transcendante zijn eigenlijk ook bewerkingen van zijn vroege zelf, er zijn namelijk twee eerdere versies van deze etudes. Eén toen hij 15 was en nog een toen hij 26 was. Ik heb alle drie de versies gespeeld en ben opgegroeid met de eerste 'makkelijke' versie. In Années de Pélerinage komt meer de expressieve kant van Liszt naar boven. Het eerste boek La Suisse is geïnspireerd door zijn reizen en wonen in Zwitserland. Les Cloches de Gèneve begint met een wiegelied. Daarna roept een cantabile melodie de vergelijking op met een zwaaiende bel in een tweekwarts maat. De Spaanse Rapsodie is zoals alle rapsodieën van Liszt in tweedelige vorm. Een Lassan en een Friska. Het Lassan maakt gebruikt van een barokthema met meerdere variaties. Het tweede gedeelte met Spaanse versiering en levendige opbouw is een mooi einde van dit recital.'