Unsuk Chin en de stad

In 2008 en 2009 bracht Unsuk Chin een bezoek aan Hongkong en Guangzhou. De sfeer van de oude woonwijken met hun smalle, kronkelende steegjes, marktplaatsen en voedselverkopers deed haar denken aan het Seoul van haar jeugd, waar rondtrekkende straatartiesten voor reuring zorgden met dans en muziek. In Gougalōn transformeerde Chin die herinneringen tot een theatrale partituur, waarin zij het ensemble voor armetierig straatorkestje laat spelen. De slagwerkers bedienen zich onder meer van lege flessen en conservenblikken. Ook voor haar kamerorkestwerk Graffiti liet Chin zich inspireren door de straat. In het driedelige werk voor kamerorkest overlappen klanklagen elkaar als tags en pieces in een graffiti-schildering.

Ligeti en Van Dun

Van Chins leermeester György Ligeti klinkt het magistrale Pianoconcert, met als solist niemand minder dan Ligeti-specialist Pierre-Laurent Aimard. Asko|Schönberg opent met een nieuw stuk van de jonge Nederlandse componist en songwriter Thomas van Dun. Hij liet zich inspireren door de ruimte en de oneindigheid van het heelal. En rococo-kerken fascineren hem: 'de transformatieve ornamentatie geeft een beetje het gevoel van een hallucinatorische trip'. In zijn muziek verklankt: texturen die je tot trance verleiden en vervormende geluiden dragen de melodie van het stuk. Ook Ligeti’s 'uitgestrekte klankvelden en wolken van klanktexturen' noemt hij als inspiratiebron.