Bruckners Symfonie nr. 2

Bruckners Tweede symfonie is heel anders van toon dan de extraverte Eerste. Dat blijkt al bij de opening, als de hoge strijkers een voorzichtig klanktapijt neerleggen voor een klagende melodie in de cello’s. Opvallend zijn de stiltes die regelmatig opduiken, en die het werk zijn spottende bijnaam ‘Pausen-Symphonie’ hebben verleend. ‘Tja’, moet Bruckner daarover gezegd hebben, ‘wanneer ik iets belangrijks te zeggen heb, moet ik eerst ademhalen’. Het wondermooie langzame deel doet religieus aan, met een vaak als mystiek omschreven tweede thema, een citaat uit Bruckners Mis in f en een raadselachtige passage die vooruitwijst naar zijn Negende symfonie.

Andrew Manze

Slechts vijf dirigenten hebben dit werk tot nu toe bij het Concertgebouworkest gedirigeerd, de laatste keer klonk het in 1992 onder Riccardo Chailly. Nu pakt Andrew Manze de handschoen op. De dirigent is oorspronkelijk gespecialiseerd in oude muziek, maar past zijn inzichten met groot gemak toe op muziek uit alle periodes.