Persoonlijke Noot met Hannes Minnaar
In deze Persoonlijke Noot speelt Hannes Minnaar muziek die hem heel nabij is: die van Gabriel Fauré. Hij vertelt op onderhoudende wijze meer over de werken én over wat die bij hem oproepen. Al een aantal jaar terug bracht Minnaar een internationaal geprezen Fauré-album uit. ‘Minnaars identificatie met dit unieke rijk van muziek is compleet,’ vond Gramophone. ‘Zijn diepgevoelde interpretaties schitteren met duidelijkheid en oneindige nuance.’ De pianist bracht onlangs de vele sterren oogstende cd Nox uit, vol ‘nachtmuziek’. Zijn liefde voor dat genre moet haast begonnen zijn met de Nocturnes van Fauré, waarvan hij vandaag de dertiende speelt.

Fauré
Gabriel Fauré was een vreemde eend in de bijt van de Franse muziek van de negentiende eeuw. Waar zijn collega’s vooral aan de haal gingen met opera en andere zo theatraal mogelijke genres, hield hij het klein. Fauré was zijn tijd vooruit in heel subtiele, poëtische gedachtespinsels op de piano. Zachtaardig, zoals zijn Romances sans paroles, waaruit Minnaar nummer 3 speelt. Weloverwogen, zoals de veelzijdige Thème et variations. En wiegend, zoals de Barcarolles. De naam van dit genre verwijst naar de boten van Venetiaanse gondeliers, en in de stukken zelf golft en druppelt het water. En soms, bijvoorbeeld in Barcarolle nr. 3, schommelt het vervaarlijk heen en weer. Maar uiteindelijk eindigt Fauré altijd sereen.