Tussen Saul en Messiah
De ‘continentale’ componist Georg Friedrich Händel maakte de opera in Engeland populair, maar onder invloed van de anglicaanse cultuur herzag hij zijn opvattingen over het Duitse en Italiaanse oratorium volledig. Händel componeerde L’Allegro in 1740, vlak na het grote dramatische oratorium Saul en twee jaar vóór zijn monumentale Messiah. Het uitgangspunt vormt nu geen bijbels-dramatisch relaas, maar eigenlijk een vocaal-intellectuele gedachteoefening over de twee fundamentele humeuren van de mens: opgewektheid (L’Allegro) en contemplatie (Il Penseroso), op basis van gedichten van John Milton. Librettist Charles Jennens, die ook de teksten voor Saul en Messiah samenstelde, voegde er in de geest van de Verlichting een derde deel aan toe: Il Moderato, de gematigdheid. Solisten en koor wisselen elkaar voortdurend af.

Hoogtepunten
Een hoogtepunt vormt het magische slotkoor van het tweede deel: ‘These pleasures, Melancholy, give, / And we with thee will choose to live,’ gebaseerd op de anglicaanse verse anthem. Ontroerend is ook het duet voor sopraan en tenor in deel drie, ‘As steals the morn upon the night’, dat Jennens uit Shakespeares Tempest plukte en dat Händel van een hartverscheurend mooie hobo-begeleiding voorziet.