Grauns reflectie op het lijdensverhaal
Het was geen bittere strijd maar een kwestie van serendipiteit: Carl Heinrich Graun en Georg Philipp Telemann zetten het oratoriumlibretto Der Tod Jesu zowat gelijktijdig op muziek. Maar het resultaat had niet meer verschillend kunnen zijn. Telemann hield het op complexe Noord-Duitse barok. Graun koos voor meer operateske zetting die op reflectie focust. De diepe tragiek van Christus’ marteldood maakte plaats voor een net zo indrukwekkende Empfindsamkeit.

Passiemuziek, voordat Bach de standaard werd
Van bij het begin werd Der Tod Jesu zowel geliefd als gewraakt. Ondanks de kritiek zou Der Tod Jesu zowat overal in Duitsland jaarlijks weerklinken op Goede Vrijdag, totdat de passiemuziek van Bach de fakkel in de negentiende eeuw overnam. Met de Nederlandse Bachvereniging krijgt Grauns maître d’oeuvre, een sleutelwerk in de overgang van laatbarok naar preklassiek, de ereplaats die het toekomt.