Mozarts Requiem

Tijdens het werken aan een requiemopdracht werd de 35-jarige Wolfgang Amadeus Mozart ernstig ziek. Getuigenissen van tijdgenoten bevestigen dat de componist zich afvroeg of dit Requiem zijn eigen dodenmis zou worden. Mozart, zeer vertrouwd met de traditionele begrafenismis, schreef een stuk met een diepe persoonlijke intimiteit. Dit onvoltooid gebleven meesterwerk, door zijn leerling Süßmayer voltooid, kent dramatiek en ontroering, alsof Mozart zich een voorstelling probeert te maken van wat het inhoudt om deze wereld te moeten verlaten. Zijn Requiem is zo een aangrijpend, persoonlijk document.

Orkest van de Achttiende Eeuw

Toonaangevend is het Orkest van de Achttiende eeuw als het om de uitvoering van oude muziek gaat. Telkens gaan de musici terug naar de bron: wat staat er in de partituur, wat zeggen deze noten ons? Zelf vatten ze het mooi samen: ‘Met de muziek van Haydn, Mozart en Beethoven als basis, zoekt het orkest altijd naar de zeggingskracht van oude muziek in de moderne tijd. Hoe zou je als luisteraar reageren op Beethovens Vijfde symfonie, als je die voor de eerste keer zou horen? Hoe uitbundig was Mozarts publiek bij de première van Cosí fan tutte?’ Mozarts Requiem is een lijfstuk van het orkest. Vandaag voeren ze de dodenmis uit met Cappella Amsterdam, een beproefde combinatie.