Annelies Brants: 'Drinken en uitgaan is er niet bij'
zo 2 feb 2020 - 2 minuten leestijd - Tekst: Frederike Berntsen
Op het concertpodium moet je voortdurend presteren op topniveau. Welke rituelen houden musici erop na om de zenuwen de baas te zijn? We vragen het Annelies Brants.
‘Vóór een concert, of dat nu met Collegium Vocale Gent is of met een ander gezelschap, ben ik altijd druk bezig. Ik kom binnenvliegen, tot de laatste seconde voor ik op moet ben ik van alles aan het doen. Vaak neem ik een kopje koffie om goed wakker te zijn, maar ik eet niet voor het zingen, dat geeft me een onprettig gevoel. Routinehandelingen als make-up opdoen en tandenpoetsen vormen vanzelfsprekende rustmomenten.’
‘De drukte in mijn dagelijkse leven is mijn voorbereiding, het is mijn manier om kalm te blijven – de muziek zoemt wel in mijn achterhoofd mee. Ik krijg altijd vlak voor het concert een berichtje van mijn dochter en mijn man met succeswensen. Ik kijk ook de partij nog door, ook al ken ik een stuk heel goed. De concentratie is pas optimaal als ik eenmaal in de zaal ben, dan kan ik aan niets anders meer denken dan aan de muziek.’
Sterke emoties hebben directe gevolgen voor mijn stem, dus als er een beladen onderwerp besproken moet worden, doe ik dat niet vlak voor ik moet zingen.
‘Er is een groot verschil tussen solo zingen of in een koor. In je eentje is veel spannender, dan maak ik overdag zeker een uur vrij om me te concentreren, met yoga bijvoorbeeld. Drinken en uitgaan is er niet bij de avond voor een concertdag. En als ik solo moet zingen doe ik een extra shawl om en ga ik niet zwemmen, wat ik graag doe. Ik ben bang om iets op te lopen. Sterke emoties hebben directe gevolgen voor mijn stem, dus als er een beladen onderwerp besproken moet worden, doe ik dat niet vlak voor ik moet zingen.’
‘Het stressgevoel gaat nooit helemaal weg, maar eenmaal op het podium is de muziek zo belangrijk dat de zenuwen goeddeels van me afglijden. Ik heb publiek nodig, als ik de mensen kan zien en direct kan aanspreken, heb ik veel minder last van stress. Ik vertel een verhaal met muziek, dat is wat ik het liefste doe, terwijl ik eerder verlegen ben. In een koor hoef ik mij minder van de zenuwen aan te trekken, dan steek je de energie in het samen iets goeds neerzetten.’
Annelies Brants
Sopraan
Zingt onder meer in Collegium Vocale Gent dat dit jaar vijftig jaar bestaat.
