Maurice Ravel

Maurice Ravels liedcyclus Shéhérazade, naar de Verhalen van 1001 nacht, ademt de sfeer van het Midden-Oosten, dat begin twintigste eeuw een grote aantrekkingskracht uitoefende op West-Europeanen. Deze maand precies 100 jaar geleden dirigeerde Ravel zelf bij het Concertgebouworkest zijn Ma mère l’oye, naar een ander verhalenboek, Sprookjes van Moeder de Gans. Dit concert vol kleur en ritme verbindt Ravel aan twee belangrijke Nederlandse componisten die in Amsterdam hebben gestudeerd: Leo Smit (1900-1944) en Theo Loevendie (1930).

Theo Loevendie

Theo Loevendie is jazzmusicus en ontwikkelde zich daarnaast sinds de jaren zestig tot een van Nederlands meest gewaardeerde componisten. Zijn interesse in de Turkse cultuur weerklinkt in Six Turkish Folk Poems. Het wordt gespeeld in een orkestbewerking van zijn voormalige leerling Wilbert Bulsink, die in opdracht van het Concertgebouworkest ook een prelude tot het werk schreef. Net als voor Loevendie waren Ravel en jazz voor Leo Smit vaste waarden, zoals te horen is in Silhouetten. Het tijdens zijn compositiestudie in Amsterdam geschreven werk werd in 1925 door het Concertgebouworkest in première gebracht.