Claude Debussy

De muzikale reis begint met Debussy's Jardins sous la pluie uit de Estampes, dit stuk neemt je mee naar een tuin in de Normandische stad Orbec tijdens een extreem hevige regenbui. We horen de geluiden van de wind die blaast, een razende onweersbui en regendruppels die vallen. Debussy verwerkt in dit werk twee volksmelodieën, het wiegeliedje Dodo, l'enfant do [fr] en Nous n'irons plus au bois [fr] parce qu'il fait un temps insupportable (We gaan niet langer naar het bos omdat het weer ondraaglijk is). Vervolgens klinkt er een selectie uit Debussy's Préludes, waarin we getuige zijn van een reeks muzikale schilderijen. Van de schilderachtige heuvels van Anacapri tot het stormachtige Ce qu'a vu le vent d'ouest.

Maurice Ravel

Na de pauze worden we ondergedompeld in de duistere en poëtische wereld van Maurice Ravel's Gaspard de la Nuit, geïnspireerd door gedichten van Aloysius Bertrand. Ondine beschrijft een waterfee, zij probeert met haar gezang een man te verleiden om mee te gaan naar haar rijk, diep op de bodem van de zee, in een driehoek van water, vuur en aarde. Le Gibet ('de galg') is een macaber werk, we horen gedurende het hele werk het geluid van de klokjes (ostinato bes) omgeven door donkere akkoorden. 'Er weerklinkt een klok tegen de muren van een stad met aan de horizon het karkas van een gehangene, roodgekleurd door de ondergaande zon'. Scarbo is een klopgeest, half trol, half geest – een duivelse dwerg, die pirouettes maakt, plots verschijnt en weer verdwijnt, die mensen op een beangstigende manier in hun slaap stoort. We horen gedurende dit stuk repeterende tonen, afgewisseld met sterke accenten en dat herhaalt zich steeds. Op het einde lost de muziek in het niets op, Scarbo, de klopgeest verdwijnt. De middag bereikt zijn hoogtepunt met Ravels betoverende La valse, waarin de muziek opwelt als een wervelende dans in een elegante balzaal. Laat je meeslepen door deze muzikale reis en ervaar de tijdloze schoonheid van Debussy en Ravel in het magische Concertgebouw.