Schuberts Strijkkwintet

Franz Schubert was doodziek toen hij het Strijkkwintet componeerde en hij wist dat zijn ziekte ongeneeslijk was. Nog één keer kijkt Schubert terug op zijn korte maar turbulente leven vol armoede en miskenning. Maar ook vol vriendschappen en schoonheid. Daarom klinkt geen spoor van bitterheid. Schubert treedt waardig en dapper de dood tegemoet, in dit meesterlijke kamermuziekwerk. Het emotionele openingsdeel, het tedere Adagio, het opgewekte Scherzo en het knallende slot, alles is van een ongeëvenaarde muzikale perfectie.

Ensemble Tamuz

‘Hoe klonk muziek in de tijd dat de componist die schreef?’, vragen leden van Ensemble Tamuz zich steeds af als ze een muziekstuk onder handen nemen. Dat lijkt een open deur, maar muziek klinkt tegenwoordig vaak heel anders dan toen. Door grote ontwikkelingen in de muziekinstrumenten – zoals stalen snaren en stevigere strijkstokken – en door interpretaties die van leraar tot leerling steeds weer worden doorgegeven. Ensemble Tamuz gaat terug naar de bron en ontdoet Schuberts Strijkkwintet van twee eeuwen aan ingesleten interpretaties. Zo klinkt Schuberts meesterwerk geheel eigen en als nieuw.