Eregalerij: Hiller

Duitse componist, pianist en dirigent. Telg van een rijke Joodse familie uit Frankfurt am Main. Al op zijn tiende speelt hij een Mozartconcert in het openbaar. Het is het begin van zijn bloeiende carrière als rondreizend concertpianist. Hiller raakt als jonge tiener bevriend met Mendelssohn, die hij in 1843 opvolgt als dirigent van het Gewandhausorchester in Leipzig. Met zijn leraar Hummel zit hij in 1827 aan het sterfbed van Beethoven. De haarlok die hij veiligstelt wordt in 1994 geveild bij Sotheby’s. Als dirigent en docent werkt Hiller onder andere in Parijs, Rome, Leipzig, Düsseldorf, Dresden en Keulen. In de Domstad sticht hij het conservatorium. Zijn sterleerling daar is Max Bruch. Hiller assisteert in 1845 Wagner bij de première van Tannhäuser in Dresden en trekt de aandacht van Schumann. Die draagt datzelfde jaar zijn Pianoconcert aan hem op.

Het omvangrijke oeuvre van Hiller telt onder meer zes opera’s, ten minste vier symfonieën, drie pianoconcerten, liederen en koormuziek. Het meest in zijn element is hij in de kamermuziek. Zo schrijft hij strijkkwartetten en -trio’s, werken voor strijkers met piano, een cellosonate en talloze pianosonates. Geen van zijn composities heeft repertoire gehouden. Hiller is daarnaast een hartstochtelijk schrijver van boeken en artikelen over muziek. Enkele titels: Musikalisches und Persönliches (1870), Wie hören wir Musik? (1880), Goethes musikalisches Leben (1880) en Erinnerungsblätter (1884).