Hagen Quartett neemt afscheid: Beethovens 'Serioso' en Schuberts 'Rosamunde'

Hagen Quartett

Ruim veertig jaar reisden ze langs de internationale podia, zo’n vijftig albums hebben ze op hun naam staan: de musici van het Hagen Quartett hebben een standaard gezet, en vormen een inspiratiebron voor de jonge generatie strijkkwartetten. Naast een lespraktijk bestrijken ze vanuit hun thuisbasis Salzburg de hele wereld. ‘Als het Hagen Quartett speelt krijg je het idee dat iedere noot, ieder gebaar zorgvuldig is overwogen’, aldus The New York Times. Inmiddels zijn de Hagens aan hun afscheidstournee bezig. Tijdens dit eerste van twee afscheidsconcerten spelen ze kwartetten van Beethoven, Webern en Schubert.

Beethoven, Schubert en Webern

Beethovens Strijkkwartet, opus 95, bijgenaamd 'Serioso', vormt een sleutelwerk in de overgang van de 'klassieke' naar de 'romantische Beethoven'. Het korte, compacte kwartet zou Beethoven gecomponeerd hebben terwijl hij leed onder een onbeantwoorde liefde. Vandaar de sombere stemming van het werk. De bijnaam ‘Rosamunde’ van Schuberts Strijkkwartet, D 804, komt van een thema uit Schuberts toneelmuziek in het Andante. Alle delen van dit kwartet beginnen zacht, tussendoor klinken tempowisselingen en sterke dynamische contrasten. In de finale komt Hongarije om de hoek kijken met versieringen uit de volksmuziek. Dit subtiele en sierlijke kwartet lijkt zachtjes te eindigen, totdat Schubert het met twee gedurfde akkoorden afsluit. Het Hagen Quartett verbindt Beethoven aan Schubert met een kwartet van Webern uit 1905. Een vroeg werk dat pas jaren na de dood van de componist werd teruggevonden. Het ééndelige werk bestaat uit drie duidelijke gedeelten, waarvoor Webern zich liet inspireren door het drieluik Leven-Natuur-Dood uit 1898 van de Italiaanse schilder Giovanni Segantini.