Yefim Bronfman

‘Muziek maken is geen beroep, het is een leven op zichzelf’, zei Yefim Bronfman eens in een interview. En ook: ‘Pianospelen betekent voor mij nooit de automatische piloot. Altijd als ik iets speel, moet het voelen alsof ik de bladmuziek voor het eerst zie’. De bescheiden grootheid Yefim Bronfman heeft een soepele, krachtige en elegante toon. Op volstrekt natuurlijke wijze heeft hij niet alleen greep op de materie, maar ook op de luisteraar. Vanavond plaatst hij Tsjaikovski’s Sonate in G, de 'Grand Sonata', naast een diep doorvoelde sonate van Schubert en een lichtvoetige Schumann.

Tsjaikovski, Schumann en Schubert

Tsjaikovski begon aan zijn Sonate in G, de 'Grand Sonata' te werken na de ineenstorting van zijn huwelijk. Bevrijd van die pijnlijke poppenkast schrijft hij aan zijn mecenas, Nadia von Meck: ‘De sonate en het pianoconcert nemen me enorm in beslag. Voor het eerst in mijn leven ben ik aan een compositie begonnen voor de vorige af was…’ Robert Schumann had graag Wenen tot zijn vaste woonplaats gemaakt. Dat kwam er nooit van, wel componeerde hij naar aanleiding van een verblijf in de stad zijn Faschingsschwank aus Wien. Een lichtvoetige schildering van het carnaval in Wenen. Schubert woonde wél zijn hele leven in Wenen. Zijn Sonate in a is echter juist niet lichtvoetig, maar is een diep doorvoeld, diep tragisch werk. Een werk dat een nieuwe fase in de componeerstijl van de componist inluidde.