Alexandre Tharaud speelt Ravels Pianoconcert in G

Het is zomer 1905 en Maurice Ravel is op reis. In Amsterdam schrijft hij: ‘Nu zijn wij hier al drie dagen en ik ben nog niet eens in de musea geweest. Er zijn zoveel dingen te zien! Gisteren een tochtje naar Haarlem. Frans Hals’ schilderijen zijn een openbaring!’. Hals’ lichte toets heeft een blijvende invloed op Ravel gehad. In Amsterdam was vele jaren later de première gepland van zijn Pianoconcert in G, dat Ravel naar eigen zeggen in een diverterende Mozartstijl heeft geschreven. De melodie in het dromerige, walsachtige middendeel behoort tot de gelukkigste vondsten van de componist. De excentrieke pianist Alexandre Tharaud nam Ravels pianoconcerten onlangs op. Hij heeft de muziek vers in de vingers. Volgens The Guardian klinken de noten bruisend en met glitter bij deze Franse pianovirtuoos.

Brahms’ Symfonie nr. 2

‘Een jongeman aan wiens wieg gratiën en helden hebben gewaakt’, schreef Schumann over de twintigjarige Brahms. De symfonische invulling van deze belofte werd een langetermijnproject. Veertien jaar werkte Brahms aan zijn Eerste symfonie, die meteen werd gezien als de grootste van de afgelopen halve eeuw. Brahms wist nu dat hij het kon: in vier zomermaanden componeerde hij zijn Tweede symfonie. Na de epische Eerste klonk de Tweede als een idylle. Vanaf de première in 1877 was het publiek er dol op.