Ginton: tropische dansvloer in de Koorzaal
di 1 jul 2025 - 2 minuten leestijd - Foto: Jeph Leito en Mano
Op een zwoele voorjaarsavond zijn in de iconische Koorzaal de stoelen aan de kant gezet. Wat overblijft, is ruimte – voor beweging, voor verbinding, voor muziek die zindert. Midden in dat kloppende hart: Ginton.
Geen doorsnee dj. Geen doorsnee gitarist. De Amsterdamse muzikale pionier Ramon Ginton beweegt tussen genres zoals hij over zijn snaren glijdt – moeiteloos, met een geluid dat tegelijk vertrouwd en volstrekt eigen is. Zijn optreden in Het Concertgebouw, afgelopen 6 juni, was er één voor de boeken: de eerste hybride dj-set ooit in de Koorzaal, met op het podium percussionisten, blazers en een keur aan gastartiesten. En vooral: met een publiek dat zich liet meenemen op een reis die geen grenzen kende.
Onderdeel van
‘Stap in een onvergetelijke avond: mijn allereerste volledige concert in mijn geboortestad, in het legendarische Concertgebouw. Een reis van 120 minuten vol muziek en onvergetelijke momenten, samen met een aantal geweldige gastmuzikanten en artiesten die dicht bij mij staan. Een droom die uitkwam en een avond die ik nooit zal vergeten.’ – Ginton
Van jazz naar house, van Lagos naar Amsterdam
Ginton begon zijn muzikale reis op jonge leeftijd, met piano en gitaar. Tijdens zijn studie jazzgitaar aan het Conservatorium van Rotterdam kreeg zijn sound vorm: een mix van soul, Afrikaanse dansritmes, house en elektronische muziek. Denk aan Santana en Hendrix, maar dan op een zinderende beat.
Het leverde hem gigs op op de mainstages van Lowlands en Pinkpop, met Ronnie Flex & The Fam, samenwerkingen met wereldsterren als Drake, Gordo, Salif Keita en Grammy-winnaar Richard Bona, én de oprichting van zijn eigen label: Woody Trees. Daarmee biedt hij ruimte aan andere muzikale vernieuwers – want Ginton deelt graag.
Muziek zonder muren
De avond in de Koorzaal voelde als thuiskomen, zegt hij. Niet alleen omdat het zijn eerste volledige concert was in zijn geboortestad, maar ook omdat de sfeer alles omvatte waar hij voor staat: gemeenschap, warmte, ritme, overgave. ‘Ik hoop dat je het voelt. De energie. De liefde. De vrijheid om te dansen en jezelf te zijn. Dat is voor mij muziek.’
En die muziek was overal. In de warme percussie, de zwevende gitaarlijnen, de beats die je benen onmogelijk stil konden houden. Het Concertgebouw veranderde voor één avond in een tropische dansvloer – en niemand die daar bezwaar tegen had.
