Christian Li: ‘Spelen met een jeugdorkest is verfrissend’

Straks ben je op tournee met het Australian Youth Orchestra, onderweg doen jullie Het Concertgebouw aan. ‘Ja! Ik kijk er erg naar uit. Dit is de eerste keer dat ik met deze musici samenspeel. Ik zie ze als musici, niet zozeer als leeftijdsgenoten – maar spelen met een jeugdorkest is wel verfrissend. We zijn allemaal jong en heel serieus over waar we mee bezig zijn, er zit daarom veel energie en passie in ons spel.’

Ik denk dat Mendelssohns concert uniek was in de tijd waarin hij het schreef, het werk is zo briljant

En nog even over Mendelssohn? ‘Dit concert is een topconcert in het vioolrepertoire. Het vraagt veel zorg en helderheid in de uitvoering. Mendelssohn componeerde een puur en eerlijk stuk, dat eerder over schoonheid gaat dan over virtuositeit. Het is romantisch, maar ook klassiek. Ik denk dat Mendelssohns concert uniek was in de tijd waarin hij het schreef, het werk is zo briljant. Mendelssohn was fan van Bach, hij gebruikte barokke elementen, ornamentjes. Eerlijk, puur en jeugdig, dat is hoe ik dit vioolconcert zie. En een beetje als Mozart en Beethoven: ook deze componisten spreken direct tot je.’

Heldere toon

De in Melbourne geboren Christian Li begon met piano spelen. Al snel daarna ontdekte hij de viool, hij was toen vijf jaar oud. Zijn talent was zonneklaar. In 2018 won hij als jongste ooit de Menuhin Competition, twee jaar later tekende hij een exclusief platencontract bij Decca. De viool vindt hij een heerlijk instrument: het zingt, is lyrisch, net als de menselijke stem. ‘Mijn viool is de Youssupov-Hoffman-Guarneri del Gesu uit 1737. Ik vind het een bijzonder instrument met een heel heldere toon, en dat speelt erg fijn.’

Contact met het publiek

‘Muziek is voor mij de duidelijkste manier om te uiten wat er in mijn hart zit. Muziek in het algemeen helpt je bij het verwerken van wat je voelt en soms misschien nog niet begrijpt. Het gaat er voor een musicus niet om dat je mensen imponeert, maar dat je contact maakt met het publiek. Wanneer je een concert geeft hoef je de luisteraars niet eens aan te kijken, je voelt dat ze er zijn, dat je voor hen aan het spelen bent.’

Muziek helpt je bij het verwerken van wat je voelt en soms misschien nog niet begrijpt

Heeft Li rituelen voordat hij het podium opstapt? ‘Ik haal diep adem! Ik eet soms een banaan van tevoren, dat helpt me te kalmeren. Voordat ik op moet ben ik nerveus, zodra ik speel is dat gevoel weg, op de eerste vijf minuutjes na misschien.’

Goede manieren

Christian Li studeert bij Robin Wilson aan de Yehudi Menuhin School, wat leert hij daar, behalve steeds beter viool spelen? Li lacht tijdens het Zoomgesprek bescheiden in de camera: ‘Mijn leraar vertelt me veel over hoe je moet zijn als mens. Meneer Wilson is iemand die houdt van goede manieren. We hebben het over hoe je je opstelt als musicus, hoe je je gedraagt in het openbaar, hoe je met dirigenten praat en dat soort dingen.’

Mijn leraar vertelt me veel over hoe je moet zijn als mens

Jeugdorkesten

Tijdens de zomer wordt het podium van de Grote Zaal traditiegetrouw voor een aanzienlijk deel bevolkt door jeugdorkesten. Ze komen van over de hele wereld naar Amsterdam. Fantastisch, vind je niet? ‘Jazeker. Het is geweldig dat zoveel jeugdorkesten de kans krijgen om op zo’n plek van wereldklasse te spelen. Dat is ook motiverend voor ons, jonge musici, om heel hard te werken en deze kans waar te maken. Ik ken natuurlijk foto’s van de Grote Zaal, en ik heb veel opnames van uitvoeringen beluisterd, Janine Jansen bijvoorbeeld. Ik heb horen zeggen dat de akoestiek erg goed is. Amsterdam zelf zal ook een verrassing zijn. Ik weet van mijn mentoren dat ze er soms langere tijd lesgeven, maar voor mijzelf is de stad compleet nieuw.’

Componeren

Op de vraag hoe hij zijn nu al drukke agenda in bedwang houdt, antwoordt Li: ‘Ik geniet enorm van de muziek en wil de rest van mijn leven musicus zijn. In welke vorm precies kan ik nog niet zeggen. Ik heb geen idee of ik geschikt ben voor een solistische carrière. Maar ik doe ook nog andere dingen. Ik ben graag buiten: zwemmen, fietsen, hardlopen. Of ik kijk naar iets grappigs online, als ik me echt los wil maken van de muziek. O ja, en ik componeer soms. Mijn eerste stuk was voor piano, een heel kort werkje. Een pianotrio en een sonatine schreef ik ook. Onlangs componeerde ik een suite voor klavecimbel. Ik denk dat componeren helpt bij mijn ontwikkeling. Maar ik schrijf echt voor de lol, hoor.’